گروه فرهنگی مشرق - «الویس و نیکسون » نام فیلم درام – کمدی آمریکایی است که در روز 22 آوریل امسال در سینماهای جهان به نمایش درخواهد آمد. این فیلم داستان روزی را روایت می‌کند که خواننده و هنرپیشه مشهور آمریکایی «الویس پریسلی» به کاخ سفید رفته و خواهان یک ملاقات فوری با ریچارد نیکسون شد.

او از نیکسون خواست تا به او سمت مأمور مخفی اداره مبارزه با مواد مخدر را اعطا کند. لیزا جانسن کارگردانی این فیلم را به عهده دارد. هنرپیشه مشهور هالیوود کوین اسپیسی در نقش ریچارد نیکسون ظاهر شده و مایکل شانن نیز نقش الویس پریسلی را ایفا می‌کند. سایت اسمیتسونین شرح کامل این ملاقات را به قلم پیتر کارلسون به چاپ رسانده است:


ماجرا چند روز پیش از این عکس در ممفیس آغاز شد‌؛ جایی که پدر الویس، ورنون و همسرش پریسلا به الویس گلایه کردند که برای خرید هدایای کریسمس پول بسیار خرج کرده است؛‌ بیش از 100 هزار دلار برای خرید 32 اسلحه و 10 ماشین مرسدس بنز. الویس که آزرده خاطر شده بود به سمت فرودگاه رفت و بلیت اولین پرواز را که از قضا به مقصد واشنگتن در حرکت بود را خریداری کرد. در آنجا به یک هتل رفت ولی اندکی بعد که حوصله‌اش سر رفت به سمت لس آنجلس حرکت کرد.
« الویس با من تماس گرفت و از من خواست تا در فرودگاه به دنبالش بروم» جری شیلینگ دستیار همیشگی الویس رأس ساعت 3 صبح در فرودگاه حاضر شد تا او را به ویلایش در لس آنجلس برساند. به گزارش هفت صبح  الویس در حین سفر تعدادی اسلحه حمل می‌کرد و کلکسیون نشان‌های پلیس را نیز به همراه داشت. او تصمیم گرفت که نشان « اداره فدرال مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک » را نیز از واشنگتن به دست بیاورد. پریسلا پریسلی در کتاب خاطرات خود «من و الویس» می‌نویسد: «نشان مبارزه با مواد مخدر به نوعی برای او نهایت قدرت محسوب می شد.

{فکر می‌کرد} اگر این نشان را به دست بیاورد می‌تواند با سلاح‌هایش و انواع مواد مخدر وارد هر کشوری که می‌خواهد بشود.» او فقط یک روز در لس آنجلس ماند و سپس از شیلینگ خواست تا با او به پایتخت بازگردد. شیلینگ می‌گوید: «او دلیل این سفر را به من نگفت اما حدس می‌زدم که به دست آوردن نشان اداره مبارزه با مواد مخدر در سفر به پایتخت دخیل باشد.» طی این پرواز شبانه به واشنگتن، الویس نامه‌ای خطاب به پرزیدنت نیکسون نوشت: «جناب رئیس جمهور، مایل هستم تا هر خدمتی که از من بر می‌آید را برای کشورم به انجام برسانم.» آنچه در عوض این خدمت می‌خواست دریافت نشان مأموران فدرال بود.

او اضافه کرد: « مایلم تا با شما دیدار کنم.» و به اطلاع نیکسون رساند که در هتل واشنگتن با نام مستعار جان باروز مستقر خواهد شد: « در اینجا باقی خواهم ماند تا تمامی اعتبارات لازم برای یک مأمور فدرال را کسب کنم.» پس از آنکه هواپیما فرود آمد، الویس و شیلینگ با یک لیموزین به سمت کاخ سفید حرکت کردند و الویس حدود ساعت6 صبح نامه خود را به در ورودی کاخ سفید ارائه داد. اندکی پس از ورود به هتل،‌ الویس به سمت اداره مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک به راه افتاد. او با معاون رئیس اداره دیدار کرد ولی نتوانست تاییدیه نشان را دریافت کند. در این حین نامه او به دست یکی از مشاوران نیکسون – اگیل باد کراگ – رسید، از قضا او یکی از طرفداران الویس بود.


حدود ظهر، الویس به همراه شیلینگ و محافظ شخصی‌اش سانی وست – که تاز از ممفیس رسیده بود – وارد کاخ سفید شد. او کت و شلوار مخمل بنفش به تن داشت و آن را به یک کمربند با سگک بزرگ طلایی مزین کرده بود و عینک آفتابی کهربایی رنگ نیز به چشم زده بود. الویس یک هدیه نیز به همراه آورده بود. یک کلت 45 که در جعبه‌ای به نمایش گذاشته شده بود که آن را از دیوار منزل شخصی‌اش در لس آنجلس به پایین آورده بود. این هدیه توسط مأموران حفاظتی توقیف شد و کراگ، الویس را – بدون همراهانش – به ملاقات با نیکسون برد.

کراگ ملاقات را اینگونه به خاطر می‌آورد: « ابتدای ورود به دفتر رئیس جمهور کمی ترسیده بود و متعجب بود ولی اندکی بعد به شرایط خو گرفت و صمیمی شد.» رئیس جمهور و سلطان با یکدیگر دست می‌دادند و عکاس رسمی کاخ سفید آلی اتکینز این صحنه را ثبت کرد. سپس الویس نشان‌های پلیس خود را نمایش داد.

سیستم معروف ضبط صوت نیکسون هنوز تعبیه نشده بود،‌در نتیجه هیچ نسخه صوتی از این گفت و گو در  دست نیست. اما کراگ یادداشت‌هایی از این ملاقات برداشته است: « پریسلی گفت که به نظر او گروه بیتلز عامل اصلی ایجاد روحیات ضد آمریکایی هستند. رئیس جمهور نیز اشاره کرد کسانی که از داروهای مخدر استفاده می‌کنند سردمداران تظاهرات ضد آمریکایی هستند.»

الویس به نیکسون گفت: « من حامی شما هستم» و اضافه کرد که او در زمینه فرهنگ مواد مخدر و شست و شوی مغزی توسط کمونیست‌ها مطالعاتی انجام داده است. سپس از رئیس جمهور درخواست کرد تا نشان اداره مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک را دریافت کند. نیکسون از کراگ پرسید: « آیا می‌توانیم یک نشان برای اوبیابیم؟ » کراگ پاسخ داد که می تواند و نیکسون دستور آن را صادر کرد. الویس سر از پا نمی‌شناخت. کراگ می‌نویسد: «‌طی یک حرکت غیرمنتظره الویس دست چپش را بر دوش رئیس جمهور انداخت و او را در آغوش کشید.»

به درخواست الویس این ملاقات محرمانه باقی ماند. یکسال بعد روزنامه نگاری با نام جک اندرسون این خبر را منتشر کرد: « الویس نشان اداره مبارزه با مواد مخدر را دریافت کرد. » اما به نظر می‌رسید که کسی اهمیتی برای این خبر قائل نیست.

در سال 1988،‌ سال ها پس از استعفای نیکسون و مرگ الویس به دلیل سوء مصرف مواد مخدر، یک روزنامه در شیکاگو گزارش داد که آرشیو ملی عکس‌های این ملاقات را به فروش گذاشته است، در عرض یک هفته هشت هزار نفر خواستار یک نسخه از این عکس شدند. به این ترتیب این عکس پرفروش ترین عکس در تاریخ آرشیو شد.


امروزه تی شرت، لیوان، آهن ربای یخچال و حباب های مزین به این عکس در فروشگاه آرشیو ملی به فروش می‌رسند و کریس دردریان، رئیس فروشگاه آرشیو ملی قصد دارد تا آویزهای مزین به تصویر نیکسون و الویس را نیز به فروش برساند. دلیل شهرت این عکس چیست؟ دردریان معتقد است که عدم تجانس و ناسازگاری این دو شخصیت دلیل محبوبیت این تصویر است:‌« یک رئیس جمهور بدنام در کنار خواننده راک‌اند رول. این یک عکس بسیار تأثیر گذار است.»

کراگ هم با این نظر موافق است: « دیدن این دو نفر کنار یکدیگر بسیار تعجب انگیز است در اینجا رهبر دنیای غرب و سلطان راک اندر ول کنار یکدیگر ایستاده اند و واضح است که از مصاحبت با یکدیگر لذت می‌برند. بیننده با خود فکر می‌کند: چطور چنین چیزی ممکن است؟»